Weekje quarantaine en we mogen weer!

We zijn hier nu anderhalve week en mogen overal gaan en staan waar we willen. Gelukkig was het hotel sowieso niet zo streng en mochten we ook buiten zitten en eten en dat hebben we dan ook maar veelvuldig gedaan. Zó lekker al die Nepalese en Aziatische gerechten! Dal bhat, chowmein, mo-mo's, palak paneer met chapatti's, thakali-schotels, we hebben de kaart nog lang niet uitgespeeld! Samen met de Gorkha biertjes funest voor alle goede voornemens maar hey, het lijkt toch ook een beetje vakantie he! We wennen rustig aan Nepal en haar geuren en kleuren, maar wel vanaf het hotelterrein. Genoeg te zien, te horen en te ruiken! Wat valt op; geen water meer drinken uit de kraan, gekke stekkertjes, wierook, heerlijke etensluchtjes, akelige luchtverfrissers om wc-luchtjes te maskeren. Die wc's ja, dat vind ik ook wel iets. Er is wel toiletpapier (of touristpaper zoals ze het hier smalend noemen) maar dat gebruiken ze zelf dus niet. Daarom overal een kleine sproeikop naast de toilet, of een kraan en bakjes water. Maar hoe dan zonder alles (de wc en mijzelve) volledig nat te maken? En na het schoonspoelen dan, met wc-papier afdrogen is ook niet de bedoeling. Ik ben er nog niet uit. Ik heb het serieus gegooglet maar ik denk dat ik maar eens vriendinnen moet maken om het aan te vragen, nou ja, na een tijdje dan. Intussen is de Uixi (google maar) m'n beste vriend! Hier in het hotel is alles wel schoon, maar daarbuiten.....

.  

We hebben inmiddels een nieuwe plek in het hotel. Op het dak! Heerlijk met een terras erbij en we kunnen de bergen om de Kathmanduvallei zien liggen. En we zien ook de Swayambhunath tupa (monkytempel) liggen, 's avonds prachtig verlicht. Ook heel veel daken met watertonnen erop en afgetakelde en in aanbouw zijnde gebouwen. Echt mooi is het eerlijk gezegd niet, het zijn de details die het mooi maken. De oude bouwstijl is prachtig maar die schiet niet zo op bij een nieuwe flat. Wel heerlijk om gewoon een tijdje door het raam of vanaf het dakterras naar beneden  te kijken. Altijd honden, vogels (veel duiven), bedrijvigheid. Kijken hoe ze hun fruit en groenten wassen door het steeds van de ene waterschaal in de andere te leggen, hoe kinderen spelen op hun balkon, hoe er gebouwd en gewassen wordt. En hoeveel de hotelgasten aan het bellen zijn, liefst bij ons op het dakterras. 

Intussen zijn we gewoon allebei aan het werk hier, online. Doet Rene natuurlijk al jaren en ik sinds 1 augustus dus ook. Wel grappig mijn leerlingen nu veel dichter in de buurt te weten. De monsoon is bijna voorbij maar het regent nog wel elke dag even. Dan zijn er vaak powerbreaks en valt de zoomconnectie steeds weg. Beetje behelpen en improviseren maar hey, dat is Nepal! Als het goed is stopt de regen binnenkort helemaal en hopelijk dan ook iets minder benauwd wat mij opvliegertechnisch ook wel goed uitkomt.

En dan, naar buiten! Eropuit!
Leuk om weer lekker door Thamel te slenteren. Het is wel echt anders. Veel zaakjes zijn nog dicht en hebben de stalen rolluiken naar beneden. Weinig mensen, zo goed als geen toeristen, weinig wierook uit de portalen en ik heb 'Ohm mani padme hum' nog maar 1 x gehoord. Maar heerlijk om te wandelen, o ja aan de andere kant lopen, en rond te kijken. Het blijft een uitdaging om op een grote kruising over te steken maar da's ook wel weer heel leuk. Gewoon doen, rustig lopen en merken dat het lijkt of je een onzichtbaar veld om je heen hebt waardoor iedereen op tijd voor je inhoudt. En intussen slingert iedereen erop los op z'n motortje en toetert zich suf. En gister toch nog overvallen door een harde bui en dan staat daar zo'n vrolijke oude man met een riksja klaar, blij om je te brengen. Het voelt zo decadent, maar hij is blij met zijn ritje. Dubbel soms wel. 

Onze vriend Ram kwam van de week ook langs. we hebben hem drie jaar geleden in de bergen leren kennen. Hij was toen de gids van een Zuid Afrikaans stel. Hij heeft ook mama onder zijn hoede genomen toen ze hier was. Superlieve man en we zijn in contact gebleven. Rene heeft hem hier ook nog wel een paar keer getroffen de vorige keer dat hij hier was. Zo leuk om hem weer te zien! En hij heeft me uitgenodigd voor de 'rice feeding ceremony' van zijn jongste kleinkind. Vertel ik de volgende keer over.